XX. mendeko Euskararen Corpus estatistikoa
Testuingurua
Dispertsio-mota honetan aurkitzen diren solutuek pisu molekular baxua dute.
Adibidez, glukosak uretan edo sodio kloruroak uretan (ionizaturik,
Egiazko disoluzioak ez dira jalkitzen ultrazentrifugazioaren bidez.
Disoluzioen propietateak hauek dira:
Difusioa fenomeno fisikoa da: disoluzio bateko solutu-molekulak etengabe higitzen ari dira eta disoluzio osoaren bolumenean zehar homogeneoki sakabanaturik kokatzeko joera dute.
Adibidez: oxigenoaren zurgapena uretan.
Kontzentrazio ezberdina daukaten bi disoluzioren arteko disolbatzailearen mintz erdi-iragazkor batean zeharreko pasoa da.
Solutuaren molekulek mintzean zehar pasatzeko joera dute, baina ezin dutenez gero, mintzaren kontra jotzean
Presio honi presio osmotiko deitzen zaio.
Izaki bizidunen mintzek, inguruneko presio osmotikoari dagokionez, erantzun desberdinak eman ditzakete.
-
Kasu honetan, zelulak ez du forma galtzen.
Sartzen diren ur-molekulen kopurua eta irteten direnak berdinak dira.
-
Inguruneko presio osmotikoa (kontzentrazioa) izaki bizidunarena baino txikiagoa da.
Orduan
Kontzentrazioen diferentzia oso handia bada, izaki bizidunaren lisia edo leherketa gerta daiteke.
-
Inguruneko presio osmotikoa bizidunengan dagoena baino handiagoa da.